top of page

Video poems

Fame  [click CC to view English Subtitles.]

Χρύσα Βελησσαρίου

 

Donna Allard is (among other things) the International Beat Poet Laureate, Canada 2019-20 as part of the National and International Beat Poetry Festival in CT, USA. Chryssa Velissariou translated and recited Donna Allard's poem "Fame" in Greek in this video. Chryssa Velissariou had been honored as the 1st International Beat Poet Laureate, Greece 2017-18 and as the Greece Beat Poet Laureate August 31, 2019- Lifetime as part of the same Festival.

 

Fame

by Donna Allard

 

fame is not something I looked for 

but it is following me and maybe you closely

behind every critique and review

like a cold breath upon a revelling shoulder

or a touch of death under a typewriter key

that red ink lettering waiting its author to

load in another pure white sheet of paper

 

fame is nothing to look for for

it's a drunkard son of a bitch

an angry madman with bloody eyes

and bad breath

fame is one piece of work

woven into society like a merciless whore

a streetlight actor awaiting a slowing car

freely deluding truth for ego or $

how I hate its red-lipped kiss of death

always just a keystroke away

always under one's own breath

 

Translation in Greek by Chryssa Velissariou Φήμη Φήμη δεν είναι κάτι που το κυνήγησα... είναι κάτι που με ακολουθεί κι ίσως κι εσένα από κοντά πίσω από κάθε σχόλιο και κριτική σαν την ψυχρή ανάσα στον αποκαλυπτόμενο ώμο σαν το άγγιγμα του θανάτου κάτω απ' το πλήκτρο της γραφομηχανής σαν τον κόκκινο γράμμα από μελάνι που περιμένει τον συγγραφέα να το τυπώσει σε ένα ακόμα καθαρό λευκό χαρτί Φήμη δεν είναι κάτι που το ψάχνεις είναι ο μεθύστακας γιος της σκύλας ο θυμωμένος παλιάνθρωπος τρελός με τα κόκκινα μάτια και τη βαριά αναπνοή Φήμη είναι ένα κομμάτι σκαλισμένο μέσα στην ίδια την κοινωνία σαν την ανελέητη παλιογυναίκα σαν την αρτίστα κάτω απ' το φως του δρόμου που περιμένει το αυτοκίνητο να σταματήσει για ν' ανταλλάξει ελεύθερα την αλήθεια με το εγώ ή τα λεφτά Πώς μισώ το φιλί του θανάτου απ' τα κόκκινά της χείλη πάντα ένα πάτημα του πλήκτρου πιο πέρα πάντα κάτω απ' την ίδια σου την αναπνοή

*The poem was inspired by poet Randy Thompson.

bottom of page